Het hout

‘Buitengewoon, deze Brouwers. Het draait en wielt op alle niveaus vernuftig in elkaar. Op elke bladzijde van Het hout is een wonder te vinden, een vondst groot of klein, maar zo gaaf dat een buiginkje nauwelijks te onderdrukken is.’ - ***** de Volkskrant

‘Opnieuw uitmuntend gecomponeerd. (…) Het hout excelleert in groots opgezette tableaus, te ontdekken als een veelluik waarin oneindig veel details, allegorieën of parafernalia verstopt zitten.’ - **** De Morgen

‘Brouwers demonstreert andermaal zijn ijle klasse (…) Brouwers creëert in Het hout een suspense met Hitchcockallures (…) Vingernagels verwoestende spanning (…) Het hout is een hellevaart die weken door het hoofd van de lezer spookt. Danken wij de Heer voor dit heidense meesterwerk.’ - ***** De Standaard

‘Genadeloos, vilein en eenduidig (…) een krachtig verhaal.’ – Trouw

'Zeer beeldend, bijna filmisch geschreven' - Nederlands Dagblad

'Dat is nu de hand van de meester: behalve schitterend literair schrijft Brouwers zó knap, dat je als lezer volledig meegaat in de willoosheid van Bonaventura.' - Zin

‘Een roman als een groot, niet noodzakelijk snel, maar ijzersterk lichaam. In vorm én in inhoud. (…) Brouwers houdt je gevangen in zijn taal, die zich om je heen sluit als de dikke muren van een klooster. (…) Hier is een schrijver aan het werk die wil laten zien wie de baas is.’ - **** NRC Handelsblad

‘Hemeltergend mooi’ - Marja Pruis in De Groene Amsterdammer

'Subliem geschreven' - Winq

‘Brouwers vertelt zijn verhaal op magistrale wijze (…) Een verhaal waar je onmogelijk onverschillig onder kunt blijven.’ - **** Noordhollands Dagblad

'Dit is waarachtig een magistrale roman' - Liberales

‘Onaangename thema’s literair verbeelden – niet iedere schrijver kan dat. Jeroen Brouwers wel. (…) Het hout is een gelaagde aanklacht, een beladen onderwerp vertaald in een verfijnd literair weefsel. De arbeidsintensieve wijze waarop Brouwers schrijft, met de hand en tien regels per dag, leidt tot mooie stijlvondsten, een jazzachtig ritme en – onverwacht – ook tot humor. (…) Het hout blijft lang resoneren. Niet zozeer omdat dit een roman is die flink stof kan doen opwaaien – de combinatie pedofilie en het katholieke geloof laat de gemoederen zelden onberoerd – maar gewoon omdat hij goed is.’ – Elsevier