Uit mij zal je groeien

De kamer is donker als het kind langzaam ontwaakt uit een diepe slaap. Uit de naastgelegen kamer klinkt gemurmel van bekende stemmen van volwassenen: vader, moeder, ooms, oma. Een gevoel dat op dit moment enkel nog omschreven kan worden als ‘onrustig’ heeft zich binnen de muren van het huis genesteld. Zo ook in zijn buik. Een onrust die hem uit zijn slaapkamer draagt en in de schoot van z’n vader legt. Deze pakt een wereldbol, wijst aan waar ze nu zijn, Teheran, en trekt dan een sierlijke boog naar een onbekend land, Nederland. Dat is waar vader naartoe zal gaan. Zonder vrouw, zonder het kind. Met het afscheid van de vader vangt er voor het kind een lange reis naar zelfacceptatie aan.

Virtuoos, ongemakkelijk, muzikaal, grappig: een literaire rollercoaster. Vahidi imponeert met zijn gedurfde verhaalopbouw en zijn frisse taal, en trekt de lezer genadeloos zijn verhaal binnen.