Literaire rechtspraak

Gelden in het literaire domein dezelfde wetten en regels als in het normale sociale verkeer? Heeft een literaire schrijver als schrijver een verantwoordelijkheid tegenover de samenleving? Na de bevrijding van Nederland leidden deze algemene kwesties tot de prangende vraag in hoeverre men een schrijver kon aanrekenen dat hij/zij literair actief was geweest tijdens ‘de Nieuwe Orde’. Hoewel de naoorlogse zuivering van het Nederlandse literaire veld werd uitgevoerd door onomstreden schrijvers en academici, was deze van meet af aan controversieel. Dit boek analyseert het literaire zuiveringsproces en de felle strijd die erover werd gevoerd – zowel publiek als achter de schermen – tussen de culturele, politieke en juridische elites die erbij betrokken waren. Dit leidt tot bijstelling van bestaande concepties van censuur en literaire autonomie. Daarnaast nodigt het boek uit tot reflectie op de hedendaagse verantwoordelijkheid van schrijvers en academici ten aanzien van academische vrijheid en de vrijheid van kunst.